Refrein:
Doe has van die auwwe, die luuete en laache.
Doe has van die auwwe, die monter misch maache.
Kiek isch i dieng auwwe, ben isch van de wies.

Wie isch disch veur de ieeschte moal ’t avvends houw jesiee,
woar die jezissje enge laach, dat verjeis isch bestimmt nit miee.
Noch niemoals schloag mie hatz soee hel, isch wos nit wat isch moeet.
Wenn isch beej disch nit siee koent, da weur isch leijver doeet.
Refrein:
En wie isch disch noa heem jebraat, doe kroag isch ’t benauwt,
weil van dieng lippe oonjevroagt, isch e kuusje houw jeklauwt.
Mie hatz, dat woar vol sonneschien en schloag d’r koonklebooltz.
Dieng auwwe zeunt wie edelsteng, zaat isch disch voller stootz.
Refrein:
En huuj ben isch joa nit miee joonk, d’r fruhling is veurbeej.
Blieft misch doch die erienneroeng van disch misch ummer beej.
Dieng ojjelschere straale noch en tzeeje die jeluk.
Aan al die joare van os tzwei denk isch jear a tzeruk.

De Doeemjroave