Leits, doe koam vuur op ene ovvend ens de Kerchsjtroas eraaf,
et woar ne tsemmelije wink en dea hot, dea vloog os aaf.
Vuur nit henger dea hot jeloofe, den et woar alsof ich et zoog:
Vuur waadete bis der wink ziech driënet en dea hot wier noa os vloog …
… den veur tse loofe zunt vuur veul tse muij.

Vuur looge op en bank tse sjloffe, den et weer woar tsemlich weerm,
maachet os die enge waach mit e pakketsje onger jen eerm:
Heej hat uur ne jölde, draacht mich dat pakket bis in dat hoes.
Leive heer, draacht uuch dat zelver, den vuur sjloffe os ens oes …
… den veur tse draare zunt vuur veul tse muij.

Leits, doe moet vuur noa e fes, ich jleuf et woar zoejaar en doof,
wie vuur os der kraag aadoonge, verluuzete vuur der kraaraknoof.
Zunt vuur oane kraag en biend jejange, mengt uur vuur wëure verrukt ?
Vuur heuje os veur zoe kraarekneufje onger je sjaaf eri jebukt … ?
… den veur tse bukke zunt vuur veul tse muij.

Zunt vuur eemoal da jesjtorve, komme vuur ajen hemmelsdeur,
zet der Petrus: Duur woart vol, ja, doa koente vuur nit veur.
Ich jleuf dats doe en doe en doe noa jene hemmel ereener mos.
Da jef os jevelles jet veur tse vaare, dan vuur junt nit jeer tse vos …
… den veur tse loofe zunt vuur veul tse muij.

Tekst: ? – muziek: ?
Zang: L.Erven