Völser vastelovvend (oad en joonk)

Vuur Völser zeunt dezelfde, zoe dursj et joar dat moot,
mit der ellefde in der ellefde, jeet oos jet in et blood.
Da vengt jet an et kriebele, dat is der Völser aat,
en ooch jet an et wiebele bis Eisjermittwoch naat.
Ooch kriej ver daan et tsoeke i jen heng,
doa nutse oos jeng piele van der Scheng.

Refrein:
Oad en joonk, jroees of kleng, jong of medsje,
viere Vastelovvend in os Völser sjtedsje.
Da wead jesjoenkelt en da wead zisj ee jetsopt.
‘ne Vremde, dea os ziet, dea zet: die zunt beklopt.
Dat is nit sjleem, denn vuur junt durresj mit alaaf.
Noa eisjermitwoch, noa eisjermitwoch,
noa eisjermitwoch is dat werrem van os aaf.

(1979) Tekst & muziek: Lambeat Erven